Plasticatorze 32 .

Polimeryzowany butadien przechodzi pomiędzy ślimakiem a wewnętrzną powierzchnią autoklawu i wędruje do jego końca, gdzie znajduje się zawór służący do opróżniania autoklawu; średnica zaworu, który posiada kształt cylindra, wynosi 10 cm. Autoklaw pracuje w sposób ciągły. Szybkość polimeryzacji reguluje się przez doprowadzenie dioksanu w ilości od 0,5 do 1,0% na ładunek butadienu. Stwierdzono, że 30/0 dioksanu całkowicie zatrzymuje reakcję aż do chwili doprowadzenia nowej ilości potasu. Ilość użytego potasu waha się w granicach od 0,15 do 0,2% w stosunku do wprowadzonego butadienu. Ciepło reakcji, która jest silnie egzotermiczna, usuwa się za pomocą płaszcza chłodzącego otaczającego autoklaw oraz przez wewnętrzne chłodzenie ślimaka. Materiały doprowadza się do reaktora za pomocą baterii pomp zasilających: jedna pompa doprowadza butadien, druga dioksan, trzecia olej do prasy hydraulicznej, która wtłacza do reaktora zawiesinę potasu w Plasticatorze 32 . Surowa Buna 85 opuszczająca autoklaw praktycznie jest wolna ód gazów; posiada ona ciemną barwę, pochodzącą ze związków metaloorganicznych utworzonych przez reakcję butadienu z potasem. Surowy produkt poddaje się następnie przeróbce w mieszance Werner-Pfleiderera (lub Baker-Perkinsa), przy czym dodaj się do niego 2010 fenylo-Bvnaftyloaminy jako przeciwutleniacza oraz kwasy tłuszczowe (1010 na surową Bunę 85) w celu zobojętnienia wolnego potasu lub obecnego potaż . Materiał opuszczający mieszarkę przerabia się na walcach na arkusze, dzieli na części i pakuje w papierowe pudła. [hasła pokrewne: pompy lakiernicze , drzwi wewnętrzne DRE , kotwy do drzwi ]